2017.10.21.
Bielszy odcień bieli
Skakaliśmy w rytmie fandanga
Wirując koliście wzdłuż parkietu.
Poczułem jakby chorobę morską
Ale tłum domagał się więcej.
Ciężko jęknęła cała sala
Kiedy odfrunął nam sufit.
Kiedy zamówiliśmy kolejnego drinka
Kelner przyniósł cała tacę.
(refren)
No a nieco później
Swą rubaszną opowieścią sprawiłem
Że jej twarz, leciutko blada,
Obróciła się w bielszy odcień bieli.
Ona rzekła: “Brak tu powodów,
a prawda jest zbyt oczywista”.
A ja błądząc wzrokiem po mych kartach
Nie chciałbym aby została
Jedną z tych szesnastoletnich cnotliwych westalek,
Które wyjechały nad morze.
I choć otwarte miałem oczy
Równie dobrze mógłbym mieć zamknięte.
(refren)
Ona rzekła: “Jestem w domu z przepustką na ląd”,
Choć tak naprawdę byliśmy na morzu.
Więc zabrałem ją przed lustro,
Aż musiała się przyznać.
Powiedziałem: “Musisz być tą syreną,
co obwozi Neptuna”.
Uśmiechnęła się tak smutno,
że ma złość natychmiast zgasła.
(refren)
Jeśli muzyka jest strawą miłości
To śmiech jest jej królową.
I podobnie - jeśli tył wypada z przodu
To fałsz w prawdzie to nie łgarstwo.
Moje usta stały się drewniane,
Wyślizgnęły się mej głowie,
Więc zanurzyliśmy się dość szybko,
uderzając w dno oceanu.
Copyright: Tomasz Piwowarek.
2017.07.31.
Valami varázslat
A vihar kellős közepén
Valami varázslat van kialakulóban
Mikor a világ darabokra esik
Egy szívdobbanás által.
Hasonlóan egy gát szétrobbanásához
Afféle iszákos bolond szomjúságaként
A vihar kellős közepén
Valami varázslat születik
A Lélek sötét óráján
Mikor a rémálmok együttesen fejtik ki hatásukat
Mikor árnyékok jönnek gúnyolni
Az óra ketyegése ellenére.
Mikor az éjszaka gonosz szellemei
Keselyűkhöz hasonlóan jönnek csipkelődni
A Lélek sötét óráján
Mikor a rémálmok együttesen fejtik ki hatásukat
Hajnalodik
Az éji rémület elsuhant
A sötétnek tűnő felhők
Pitymallat pacsirtájává változtak
Mikor a fényesen izzó csillagok
A pirkadat fényözönére cserélődtek
Hajnalban
Az éjszaka szorongása halomba dőlt
Az éjszaka szorongása halomba dőlt
2017.07.27.
Kalap
A többnyelvű üzleti partnered
Bepakolt és elmenekült
Csak hamuval töltött hamutartókat
És rúzsfoltos bevetetlen ágyat hagyott
A tükör, hosszas mérlegelés után,
Visszamászott a falra
Mert a padlót ferdének találta
És a mennyezet túl magasan volt
A nadrágfelhajtásaid piszkosak
És rosszul fűzted be a cipőidet
Jobb, ha leveszed a kalapodat
Mert a kabátod túl hosszú
A városi óra, a piactéren,
Vár az órára
Mikor a mindkét mutatója visszafordul
És a találkozáskor el fogják nyelni
Magukat és bármelyik bolondot
Aki el meri mondani az időt
És a nap és hold darabokra fog törni
És az irányjelző táblák nem fognak jelezni
A nadrágfelhajtásaid piszkosak
És rosszul fűzted be a cipőidet
Jobb, ha leveszed a kalapodat
Mert a kabátod túl hosszú
[Ismétlések]